shisong, weer wat avonturen rijker!
Door: Desi
Blijf op de hoogte en volg Desi
17 April 2008 | Kameroen, Yaoundé
Alweer een week verder in afrika. En weer heel wat avonturen rijker die ik jullie niet wilde onthouden ;)
We hebben een heerlijk weekend gehad met lekkere zon en warmte! Heerlijk want ik hoorde dat het in Nederland nachtvorst is. We zijn zaterdagmiddag naar winkeltje geweest met hele mooie afrikaanse beeldjes waar we even wat moois hebben ingeslagen! Geweldig om tussen al die houten beeldjes te snuffelen!! Ook hebben we mooie afrikaanse stoffen gekocht, waar we een broek van laten maken. Ik ben benieuwd wanneer die klaar is, want dat gaat natuurlijk op afrikaans tempo! Geweldig om dat winkeltje te zien met al die oude naaimachines, erg leuk en ben ook heel benieuwd naar het resultaat van de broek!
Verder hebben we hou jullie vast, jullie geloven het vast niet.. vegetariers ogen dicht... maar we hebben een kip geslacht! Ohh ik vond het wel beetje zielig, maar was toch ook wel heel avontuur om het mee te maken. Arnold (echte afrikaan) heeft ons wel beetje geholpen, laat ik zeggen dat hij meeste gedaan heeft maar we hebben goed geassisteerd! We zijn eerst naar markt geweest, zaten natuurlijk met volle taxi.. kwam er plotseling een geit bij in, die ging even hop in de kofferbak.. arm geitje, toen kip op markt gekocht, thuis even met kip gewandeld aan de lijn en toen het moment supreme! Gaatje gegraven en daar heeft arnold de kip in geslacht. We hebben het op hele traditionele manier gedaan zoals van hier. Ze zeggen op dat ze de kip niet slachten voor plezier maar omdat ze eten nodig hebben. Daarna slachten, kip plukken, ontleden, bereiden en eten maar. Ik zal jullie alle sappige details, bepaalde foto’s besparen haha maar ze eten letterlijk alles van de kip, van darmen, botten tot echt de voeten van de kip. En dan heb ik het niet over kippepootjes zoals wij die kennen, maar echt de voeten van de kip! Kauwen ze op.. is heel normaal!
In het ziekenhuis maken we nog steeds van alles mee. We nog elke dinsdag en vrijdagochtend naar de kerk, uit respect voor hier. En zingen dat ze daar doen. Het dak zou er bijna afvliegen! Ook hebben we regelmatig meegemaakt dat er eerst tijdje gebeden wordt op de afdeling op een kamer, daarna komt het werk wel.
Momenteel is het heel druk op de Mens ward. Veel patienten en veel zorg. Ik heb zelf een patient gewassen hier. En dat is heel bijzonder hier, want eigenlijk doet de familie dat. Enne speciaal voor ome jan: ik heb er op gelet, inderdaad die afrikanen drogen toch maar raar op haha ;)
Verder is het heel normaal dat het water regelmatig op is in het ziekenhuis. Je moet dan met een waterketel je handen wassen en het stinkt dan enorm in ziekenhuis, want wc’s en douchen en geen water... kun je je vast voorstellen! Moet je naar de wc, ach hangen boven potje en doorspoelen met bakje water uit teil. Kan je je toch bijna niet indenken he!
Verder heb ik mn eerste infusen geprikt, superleuk! Bloed geprikt, dat gaat hier met een gewone injectiespuit.
Maar veiligheid is soms toch echt een moeilijk punt. Een kwikthermometer die kapot is wordt gewoon geplakt en hergebruikt (als iets toch gevaarlijk is is het kwik). En op datum van steriel blijven van handschoenen, medicatie of verbandmateriaal moet je maar niet letten want daar sta je versteld van. We vonden een verband steriel tot 1984.
Wat wel weer heel goed is, is dat ze alle kartonnen dozen etc., spullen wat wij gelijk als afval zien allemaal gebruiken. Dat is karton waar je nog heel goed op kan schrijven. Hoeslakens kennen ze ook niet, maar lakens worden gewoon geknoopt. Lekkende wonden, daar wordt geen urodress ofzo iets opgeplakt, maar gewoon een stuk plastic van infuuszak .Toch ook wel weer mooi om te zien hoe creatief ze hier zijn soms.
Zaterdag gaan we naar grote markt 2uurtjes met taxi hier vandaan voor mooie afrikaanse markt, veel zin in!
En voor de afsluiter nog even wat leuke wistjedatjes!
Wist je dat:
- we de afrikanen leren yahtzee spelen en klootzakken: de asshole game!
- Tanja echt de beste is in yahtzee
- We savonds vaste prik aflevering van sex en city kijken en wimpie het ook leuk vind!
- Lange onderbroeken en een baard voor vrouwen hier heel hip zijn!
- Desi de grootste knoeipot is van allevier en een slabbertje met muis voor haar verjaardag krijgt
- Andrea geraakt is door een kip zonder kop met slachten.
- We voor nog geen euro allevier kunnen lunchen in kantine van ziekenhuis.
- Fufu met yamayama favoriet is van alle afrikanen. Hutspot snappen ze dan weer niet zo goed.
- Familie van de patient gewoon onder het bed van de patient slaapt. Soort van stapelbed, maar dan met 1 verdieping!
Nog wat fotos voor jullie!
En alle berichtjes van iedereen doen me echt goed, heel leuk! Ik bericht jullie snel weer!
Dikke knuffel
-
17 April 2008 - 15:33
Marieke:
ha die desi,
wat een avonturen weer! arme geit, is hij niet gestikt? en wat hebben ze met hem gedaan?
Euhm... dat verhaal over een slabbertje, k'had eigenlijk niet anders verwacht dat daar nog een verhaal over zou komen over hoeveel jij knoeit :P
hier is het nu wel aardig mooi weer. Ze verwachten zondag een temperatuur van 15 graden dus het gaat hier ook al omhoog.
Ga je daar nog wat bijzonders doen met koninginnedag? koek happen misschien?:P
dikke kus marieke -
17 April 2008 - 16:50
Tineke Burgers:
Hoi Desi,
Wat een mooie foto's heb je gemaakt van jullie stukje vlees! Willeke griezelde bij het verhaal; maar ik zag het helemaal voor me. Je schreef dat jullie een broek laten maken, gaan jullie ook nog voor het pakje? (rokje met hesje)Voor een paar euro zie je eruit als een echte afrikaanse!
Toch wel bijzonder dat de afrikanen zo voor hun familie zorgen; hier wordt overal hulp voor ingeroepen!
Nou; het was weer leuk om te lezen: blijf gezond en geniet ervan! Tot volgende week! -
17 April 2008 - 17:12
Toos:
Dag Desi,
Vlgs mij lachen jullie er heel wat af, wat een rituelen.
Bezoek onder het bed, hou ik erin, luchtbedje mee en de fam kan helpen verzorgen. Wat een totaal andere wereld. Niks geen infectie en hygieneprotocol. We kunnen nog veel bezuinigen, opsite kan vervangen worden door lege infuuszakken. Geniet van alle leuke dingen daar. Het heeft hier de afgelopen nachten nog steeds gevroren, maar het wordt beter.Doe voorzichtig.
Liefs Toos -
17 April 2008 - 17:26
Ome Jan:
Beste Desi
Ga er nou van uit dat ik altijd de waarheid zeg.
Ik heb je nog meer verteld over de gekleurde medemens.
Alle gekheid op een stokje,geniet van deze bijzondere ervaring waar je later nog veel over zult kunnen vertellen,en ik aan je lippen gekluistert zal liggen.
Wat een leuke foto´s kip aan een touwtje.
Groet Tante evelien en Ome jan doeiiiiiii.
-
17 April 2008 - 17:35
Desi:
Geweldig dat je weer wist je datjes hebt geplaatst! :P Echt leuk dat je ze even opsomt!
Verkopen ze daar in Afrika wel slabbertjes dan? Ik denk het namelijk niet! :p
Ik vind dat je de beschaafste foto's hebt uitgekozen voor op je site! :D Ik had je moeder nog gesproken en die zei al dat ze mooie foto's had bewonderd van de geslachte kip!
Liefs Maaike -
17 April 2008 - 17:37
Maaike:
Foutje Dees, dat ik jouw naam boven het berichtje heb geplaatst! Maar kon het niet meer ongedaan maken!;)
Liefs Maike -
17 April 2008 - 18:48
Wilke Halfman:
hoi Desi!
Geweldig zeg al die verhalen en foto's van je!
En van dat slachten van de kip, mijn vriend Jan kende dat nog wel, hij zei dat ze vroeger bij hen thuis, als de kip geslacht werd , deze ook boven het fornuis hingen om de haren er af te branden, kun je nagaan!In Baak!
Maar verder hoefde ik de details echt niet te weten van hem!ha ha!
Dat gaat trouwens echt mooi met de foto's zo, want ik klikte denk ik op de slide show, ik kreeg ze vergroot en ze gingen automatisch verder dus, en dan staat er ook bij wat het is.Grappig is dat.
Maar ik hoop dat je nog een heel leerzame tijd krijgt daar, en natuurlijk
heel veel pret met elkaar, maar dat is zo wel te zien op de foto's!
groetjes wilke -
17 April 2008 - 19:49
Jose De Jong:
Dag Desi,
Wat leuk dat je zo geniet.....en wat een ervaringen allemaal. Ik ben jaloers op de warme dagen die je hebt. Ook verrassend om de verschillen te lezen in de ziekenhuizen met hier. Een mooie tijd weer. Groeten van Jose -
17 April 2008 - 20:50
Hans:
Hai Desi Zo aan de fotos op de site tezien gaat het goed met jou.Het kippen slachten ging vroeger op de boerderij ook de zelfde manier.Ik ben een beetje laat met de mail.Maar met de jonge hond is het opletten.Want slopen kan ze goed. En het verjaardag feesje organiseren kost ook nog tijd. Jammer dat je er niet bij bent.Ik zie net dat massia de kop van de kip heeft afgebeten.bye bye hans -
18 April 2008 - 08:07
Gabrielle:
Hey Desi!
Wat een verhalen weer zeg :O
En hoe ze daar in het ziekenhuis te werk gaan blijft me verbazen, mja ze kunnen zeker niet anders... En dingen ontleden blijft wel jou ding he haha. Zou er niet aan moeten denken dat te doen.
Wat een verrassing dat je de grootste knoeipot bent ;) haha
Verder was het hier gister ook wel lekker weer, lekker zonnetje, eindelijk begint het erop te lijken,alleen komt het vast niet bij jullie weer in de buurt.
Heel veel succes en plezier nog, en spreek je wel weer!
Kus Gabrielle -
18 April 2008 - 18:08
Opa En Oma Maas:
Beste Desi. Wij hebben stomverwonderd je relaas gelezen, Dan besef je pas, wat wij hier hebben, Je kunt ,ingeval, de artsenpost in de nacht bellen en zo nodig staan ze in korte tijd klaar. Wij hebben het helaas een keer nodig gehad, toen Oma in de war raakte
Nu gaat het weer wat beter.Je zult wel veel aparte ervaringen opdoen.We hebben genotenvan je foto,s( kip) en je verhalen De groeten van ons en Maria -
19 April 2008 - 09:57
Ina Langenkamp.:
Hoi Desi; Indrukwekkend wat ik allemaal zie, leuke foto,s je hebt het wel goed naar je zin merk ik wel. we missen je hier in t'spittaal.... doe voorzichtig en geniet ervan deze ervaring pakt niemand je meer af....Groetjes Ina.
-
19 April 2008 - 11:20
Henk En Mies:
Leuke foto's Mooi verhaal. Ik zal me eens gaan verdiepen in het recept futu met yamayama.
Knuffel van ons beide
-
20 April 2008 - 15:09
Ton Offenberg:
Dag Lieve Desi ,dan zo in eens zit je in Kameroen ,erg leuk om al je berichten te lezen en je foto's te bekijken .Ik bedenk me , dat er eigenlijk niet veel is veranderd in Afrika sinds ik er geweest ben in 1976 .Ik was toen in Tanzania ,in Mwanza ,dicht bij het Victoria meer , ik werkte daar in een klein missie ziekenhuis als arts -assistent .Ik logeerde alleen in een klein doktershuisje op het terrein , de missie arts zelf woonde in groot huis op een verhoogd erf met een waakhond .Met andere woorden toen was er een groot verschil in stand tussen de het blanke medische personeel en het afrikaanse medische personeel .Het was een echte missie post met zusters en paters , de zusters dreven het ziekenhuis en de paters zorgden voor de kerk en de scholen .Iedereen was zich bewust van het stands verschil en behoorde zich daar ook naar te gedragen .Ik had een eigen bediende ,die de huishouding voor me deed en voor me kookte ,ik vond het allemaal nogal genant ,maar het zo me heel kwalijk genomen zijn om als ik dit niet zou appricieren . Misschien is dit stands verschil nu minder sinds het verdwijnen van de apartheid in Z-Afrika en de opkomst van het internet verkeer . Wat me opvalt ,als ik je foto,s zo bekijkt ,dat de zorg zelf zich amper heeft ontwikkkeld ,dit baart me echt zorgen .Mijn afrika ervaring vond ik toendertijd ook zelf heel indrukwekkend ,maar ik bleef en voelde me ook een echt de blanke man van de andere wereld .De zwarte mens lachte altijd vriendelijk , maar ik had niet het gevoel echt contact te krijgen .Hun normen en zeden besef was zo geheel anders , het leven , de dood heeft in hun leven een heel andere beladenheid .Toen ik mijn medische zorg daar aanbood , viel het me op ,dat de mensen ook de blanke arts zien als een soort medicijn man , ze begrijpen niets van de natuur wetenschapelijk achtergrond en dat het ook allemaal mensenwerk is . Ik vond het moeilijk om mensen een zorg te geven zonder ,dat ze er ook maar iets van begrijpen .Zo is het nu ook de situatie met de aids bestrijding , natuurlijk gunnen we iedereen de aidsremmers ,maar zonder een goed inzicht in de aidsbesmetting zelf en de eigen verantwoordelijkheid van de mensen zelf moeten we ons af vragen wat nu de juiste beslissing is . Ik denk ,dat scholing en informatie het allerbelangrijkst is . Desi , dit was het even , ik zal je ervaring nieuwsgierig volgen en wens je een heel boeiende en inspirende tijd toe in Arika ...Oom Tom -
20 April 2008 - 20:33
Marian En Gerd:
Lieve Desi,
dat was weer een geweldig verhaal. Bij jouw belevenissen met de kip (wat het slachten betreft en wat ze alles van de kip eten) kwamen bij mij ook enkele erinneringen naar boven over mijn reis in azie. Dat is eventjes wennen, als je ziet,dat een ander mens alles met genot zo'n kraaienpoot van een kip zit te kauwen. Ook heel bijzonder dat fotootje met jou en de kip aan de lijn, waarschijnlijk vlak voordat zij er aan moet geloven.
Als ik jou zo zie op de foto's, met jouw groene petje op - in de laatste serie - dan denk ik meer aan een ontwikkelingswerkster als aan een verpleegster. Ik neem ook aan, dat jouw aktuele leven niet veel te maken heeft met omstandigheden, zoals wij die hier kennen. Dat is zeker niet altijd gemakkelijk, maar ook goede ervaringen om zich bewust te worden, in welke bevoorrechte positie wij leven en dat de mensheid nog veel te doen heeft om een beetje meer gelijkheid in deze wereld tot stand te brengen. Vele lieve groeten van Gerd en Marian
-
24 April 2008 - 12:05
Monique Niessink:
Hallo Desi,
Leuk verhaal weer.Krijgen we toch een beetje idee van hoe jij daar nu leeft en van de bevolking natuurlijk ook.Het weer gaat hier nu ook de goede kant op,eindelijk.Trouwens arme kip en geit,maar ja je moet toch wat eten,niet waar.
Groetjes uit het warmer wordende Toldijk,
Monique en familie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley