Vlechtjes, lekke banden en een operatie verder!!

Hoi hoi!!

Weer nieuwe verhalen uit Kameroen! Vorige week werd ik afgebroken door de afrikaanse internet verbinding hier, dus bij deze ook nog wat foto’s en verhalen van vorige week!

Tanja en ik zijn deze 2 weken op de Primary Healt Care (PHC) geweest. Ik had al verteld over de outreach naar Wvem dinsdsag, was geweldig! Bleek dat we woensdag en donderdag ook op outreach meemochten. Woensdag naar Mbuluf, daar zouden we ook kindjes gaan vaccineren, maar toen bleek de zuster de desinfectans en watjes te zijn vergeten, dus ging het feest niet door.
Donderdag hebben we allemaal zwangere vrouwen lichamelijk onderzocht. Sommige waren echt veel te klein voor hoeveelheid weken die ze zwanger waren. En er was een vrouw die 25 weken zwanger was, en die had me toch een omvang! Dat kon niet normaal zijn. De baby bleek schuin te liggen met de rug boven (die was duidelijk voelbaar), maar ze kunnen niets in een healtcentre. Die vrouw moest eigenlijk een ultrasound laten maken, maar dat is daar gewoon niet mogelijk, dus dan maar afwachten hoe het de volgende keer eruit ziet. Raar idee.

We hebben echte afrikaanse vlechtjes laten maken door patienten in het ziekenhuis, 3uurtjes later waren we klaar! Hoewel we ons eerst beetje gabbertjes voelden haha is het toch wel leuk om echt afrikaans haar te hebben!
Na afloop gaf ik mijn kapster er omgerekend 7,50 euro voor. Ze zag er zo slecht uit, en laken als rok, geen geld en familie hier.. ik vond dat ze wel wat kon gebruiken. Nou... en toen ik haar het geld toestopte in dr vuist begon ze met toch te stralen.. wat was ze blij. De hele ward begon er bijna van de gillen..’’ohh you helped her so much’’ kreeg ik te horen.. en wat was ze toch blij! Nou daar werd ik ook weer blij van!
We hebben ze er wel weer redelijk snel uitgehaald want jeuk jeuk jeuk!! En aangezien ik een verbrand hoofd had tussen de vlechtjes door vond ik het wel leuk geweest.... We hebben elkaar verlost van de vlechtjes en daarna waren we pas echte afro’s!!! Haha daarvoor moet je maar even de foto’s kijken!

Dinsdag 20 mei hadden we vrij vanwege nationale feestdag. We zijn een iemand gaan opzoeken in Kumbo. Het was even zoeken, maar we hebben haar huis gevonden uiteindelijk. Haar vader, lid van het paleis, was pas overleden en ze zaten nog in de rouwweek. Als er iemand daar is overleden gaan alle vrouwen voor een week samen in een kamer zitten en hele dag daar zitten en rouwen. Na die week moeten ze allemaal hun hoofd kaal scheren en dan is het rouwen over .Heel apart. We zijn ook nog naar het paleis en die kamer geweest. We moesten binnenkomen, buigen, schoenen uit en met rechte benen gaan zitten. We moesten palmwijn drinken en colanuts eten (teken van liefde en respect) en mee eten. Wij waren al bang voor fufu maar het was rijst gelukkig! We hebben heerlijk met onze vingers gegeten!! Echt ingeburgerd hier!
Een hele aparte ervaring om mee te maken... rouwen gaat bij ons toch wat anders...

We hebben ook nog een afrikaanse voetbalwedstijd bekeken hier in shisong. Tussen de studenten en medewerkers ziekenhuis. Echt grappig om te zien. Het gras komt ze bijna tot aan de knieen en een goal bestaat gewoon uit paar paaltjes hout. Voetbalschoenen... ach waterschoenen doen het ook! Af en toe moet er even geit uit het veld verplaatst worden maar verder zijn ze heel gedreven in het spel!

Dit weekend zijn we wezen paardrijden. Superleuk! Tanja en Andrea zaten voor het eerst op een paard, en voor mij was het ook alweer even geleden, maar we hebben heerlijk gereden. Door middle of nowhere reden we dan, tussen de ossen door... geen probleem! De taxirit terug was wat minder, 2 keer een lekke band. En daar sta je dan in de middle of nowhere, zonder reserveband en met een auto die niet meer wil starten. De 2e keer heeft de chauffeur gewoon de lekke band van de eerste keer er weer op gezet, die was het minst zacht. Maar hoe we in hemelsnaam daarmee hebben kunnen doorrijden... echt respect voor die auto’s hier! Het wiel vloog er bijna vanaf... maar ach.. we hebben er weer leuke ervaring bij!

Diezelfde avond werden we plotseling opgehaald door een mannetje bij ons huis dat we snel mee moesten komen want er was een operatie die we konden bijwonen. Dus wij in rap tempo naar ziekenhuis, pakje aangetrokken en OK in.. en das toch wel echt heeel apart om operatie te mogen bijwonen. Het was een jonge vrouw van 26 met een cyste naast de eileiders.
Het is heel apart om te zien hoe ruw ze eigenlijk de buik opensnijden, intuberen, totaal niet met patient praten en hoe ze ’’steriel’’ materiaal gebruiken. Ook word er normal saline in de buik gegoten, echt bakje vol.. even schudden en dan afzuigen... heel raar. Er staat een emmer onder de operatietafel waar alle bebloede gazen ingegooid worden, waarna ze in een later proces weer ‘’gesteriliseerd’’ worden. Onder de operatie door loopt er af en toe een ok assistent met een vliegenmepper rond om wat insecten dood te slaan. Heel apart om allemaal te zien!
En die cyste die er uitkwam... zoiets heb ik echt nog nooit gezien. Ze begonnen met allemaal pus en zelfs haren uit de buik te halen! Daarna kwam er echt een enorme cyste achteraan. Ik heb niet geweten dat er zelfs haren in een cyste kunnen groeien. Was echt heel indrukwekkend gezicht.

Voor nu heb ik de zwangere vrouwen achter me gelaten, en paar daagjes op de kinderafdeling gehad. Een kindje heeft echt indruk op me gemaakt. Ze is 4 jaar oud, maar zooo ziek! Veel te laat in ziekenhuis gebracht. Ze heeft HIV, TBC en Malaria. Daarbij is ze uitgedroogd en erg mager en ondervoed. Ik kon haar ribben tellen... haar moeder leeft niet meer (gestorven aan aids). Ik wilde er bijna hele dag zelf naast gaan zitten.. Hoe het daar nog mee af moet lopen...

Na goed, na alle verhalen tot slot nog wat leuk foto’s en wistje datjes... en tot volgende keer weer!

Wist je dat:
- ze geen vaccinaties van gele koorts etc geven als er maar minder dan 5 kinderen die vaccinatie nodig hebben, zonde van de ampul! Ongelofelijk is dat...
- een vaccinatie hier omgerekend zo’n 60 eurocent kost.....
- tijdens onze outreach we overal natuurlijk fufu met Yamma yamma kregen... en vooral just keep trying!!! Hoe vol je ook zit!
- Op de PHC hebben ze overal liedjes van die ze de vrouwen leren. En hoe ze dat ook zingen... keihard klappen erbij... Tanja en ik kregen er spontaan de slappe lach van een keer dat meezingen niet meer lukte...
- Onze chauffeur van het PHC team wilde de meerijder naast hem wakker maken, dan rij je toch gewoon even de berm!
- Als de stroom uitvalt kan je het allemaal wat moeilijker zien.... dan kookt Andrea limonade in de pan in plaats van water! Was erg grappig!
- Als je een jochie van 2, 5 jaar bent in Kameroen... word het je met de paplepel ingegoten.... aan de palmwijn!!!!!
- Bestek.....Eten doen ze hier gewoon met de handen... heerlijk!!